Van constatering naar onderzoek tot product

Ik vind het fascinerend als mensen praten. Je hebt warhoofden, zeer rustige, gestructureerde sprekers en veel daar tussenin. Soms zie je mensen graven naar wat ze willen zeggen. Ze vertellen flarden van verhalen en ideeën. Bij sommige mensen rollen er juist perfecte zinnen uit die een perfect, chronologisch kloppend verhaal vertellen.

Praten vanuit je 'database'

Ik kreeg op een moment het idee dat iedereen vanuit een soort database praat. Ik zie het als een visuele structuur van onderwerpen. Maar bij iedereen heeft de database een persoonlijke inhoud en een bepaalde gradatie van structuur. Deze twee parameters maken de kwaliteit van wat er verbaal uitkomt, constateerde ik.

Ik begon me, als ik met iemand in gesprek was tijdens een sessie of les, af te vragen hoe de 'visuele structuur' erbij stond. Zo herkende ik vele verschillen en beeldde me bij veel sprekers zijn of haar visuele structuur in, waardoor ik het gevoel had dat ik iemand zo ook snel kon leren kennen.

De eerste notitie van mijn constatering

Constateringen worden onderzoekjes

Tijdens groepsgesprekken, zoals vergaderingen en brainstormsessies, viel mij vervolgens op dat alle deelnemers vanuit hun database toevoegingen doen aan het gesprek. Net als de content van iemands database of visuele structuur creëren deelnemers tijdens deze gesprekken ook een verzameling aan content.

Gedachten worden een soep

Door de content uit hun persoonlijke database met andermans content te vermengen, ontstaat er één grote soep.

Van deze soep moet iedereen met zijn of haar kwaliteiten tot het aanbrengen van structuur, zelf een begrijpelijk verhaal maken. Onbewust proberen alle deelnemers in hun hoofd een overzichtelijke structuur te maken om te begrijpen wat ze nou eigenlijk bespreken. Ik besloot, omdat ik zelf deze visuele structuren voor me zag, dat ik de soep van content uit een bespreking van anderen wel tot een visuele structuur kon smeden.

Focus en rust

Zo kon ik mensen ontlasten, doordat ze zelf hun energie op het gesprek kunnen focussen. Mijn visuele ordening van het gesprek wordt tijdens het gesprek langzamerhand de leidraad.

Zo kunnen deelnemers makkelijk tussen onderwerpen wisselen en weten ze na een bespreking precies wat de waardevolle uitkomsten zijn en kunnen ze zo weer het gesprek induiken zonder dat de inhoud met de tijd vertroebelt.

Zo werd het structureren van gesprekken en inzichtelijk maken van de inhoud ervan een echt 'product'.